Ο Σύλλογος Κοινωνικών Ανθρωπολόγων Ελλάδας αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τη διακεκριμένη ανθρωπολόγο Nancy Lindisfarne, μια ερευνήτρια που σημάδεψε την ανθρωπολογία της Μέσης Ανατολής και τη μελέτη των έμφυλων και κοινωνικών σχέσεων μέσα από πολυετή και αφοσιωμένη εθνογραφική εργασία. Η απώλειά της αφήνει ένα σημαντικό κενό στην επιστημονική κοινότητα διεθνώς, αλλά και σε εμάς που είχαμε την τιμή να συνεργαστούμε μαζί της.
Η Nancy Lindisfarne δίδαξε επί σειρά ετών στο School of Oriental and African Studies (SOAS) στο Λονδίνο. Η ερευνητική της διαδρομή χαρακτηρίστηκε από ουσιαστική συμμετοχή στην επιτόπια έρευνα στη Μέση Ανατολή — από αγροτικές κοινότητες έως αστικά περιβάλλοντα — και από συστηματική διερεύνηση ζητημάτων φύλου, ταξικής δυναμικής, κοινωνικών μετασχηματισμών και των πολιτικών της καθημερινότητας. Το έργο της συνδύαζε ανθρωπογραφική ευαισθησία, θεωρητική οξυδέρκεια και μια σταθερή ηθική δέσμευση απέναντι στους ανθρώπους με τους οποίους εργάστηκε.
Στα σημαντικότερα βιβλία της περιλαμβάνονται τα Bartered Brides: Politics, Gender and Marriage in an Afghan Tribal Society (1991), το Dancing in Damascus: Stories, το Dislocating Masculinity: Comparative Ethnographies (σε επιμέλεια μαζί με την Andrea Cornwall), καθώς και το πρόσφατο Why Men? A Human History of Violence and Inequality, έργα που άσκησαν επιρροή στις ανθρωπολογικές συζητήσεις για τις έμφυλες σχέσεις, τις μορφές εξουσίας και την κοινωνική ανισότητα. Με τη γραφή της ανέδειξε τη σημασία της καθημερινής εμπειρίας και της κοινωνικής αναπαράστασης, αναδεικνύοντας, με στοχασμό και συνέπεια, τις προκλήσεις και τις δυνατότητες της σύγχρονης ανθρωπολογίας και εθνογραφίας.
Για τον ΣΚΑΕ, η Nancy Lindisfarne δεν υπήρξε μόνο μια διεθνώς αναγνωρισμένη συνάδελφος, αλλά και μια πολύτιμη συνεργάτιδα. Το 2021 είχε συμμετάσχει ως ομιλήτρια σε διαδικτυακό σεμινάριο του Συλλόγου μας με θέμα τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, προσφέροντας μια στοχαστική, βαθιά τεκμηριωμένη και πολιτικά ευαίσθητη τοποθέτηση, η οποία άνοιξε γόνιμους διαλόγους μέσα στην ελληνική ανθρωπολογική κοινότητα. Η παρουσία της εκείνη τη στιγμή υπήρξε για εμάς ένδειξη της γενναιοδωρίας της ως ερευνήτριας και της ουσιαστικής της διάθεσης να συνδεθεί με συναδέλφους πέρα από σύνορα.
Η παρακαταθήκη της θα συνεχίσει να μας συνοδεύει· στις αναλύσεις μας, στις ηθικές μας δεσμεύσεις και στην πίστη μας στην ανθρωπολογία ως εργαλείο κατανόησης και κοινωνικής ευθύνης.
Εκφράζουμε την βαθιά μας λύπη και τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους συγγενείς, στους φίλους, στους φοιτητές και στις φοιτήτριές της, καθώς και στους συναδέλφους που συνεργάστηκαν και συμπορεύθηκαν μαζί τηςΤο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Κοινωνικών Ανθρωπολόγων Ελλάδας