Ανακοίνωση Στήριξης του ΣΚΑΕ στο Ψήφισμα της Εταιρείας Παλαιστίνιων Ανθρωπολόγων Ενάντια στις Ισραηλινές Πολιτικές Υπονόμευσης της Παλαιστινιακής Ακαδημαϊκής Ελευθερίας

Το κείμενο στα αγγλικά είναι προσβάσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://mailchi.mp/388ebbd379d8/call-to-action-speak-out-against-israels-further-destruction-of-palestinian-academic-freedom?e=e2c99d2a9f

Ακολουθεί η μετάφραση στα ελληνικά

Κάλεσμα για δράση:
Ενάντια στην περαιτέρω υπονόμευση της παλαιστινιακής ακαδημαϊκής ελευθερίας από το Ισραήλ

Μάιος 2022

Εμείς, τα μέλη της  Insaniyyat, της Εταιρείας Παλαιστινίων Ανθρωπολόγων, σας καλούμε να συνταχθείτε μαζί μας εκφράζοντας την αντίθεσή σας στην πιο πρόσφατη προσπάθεια του Ισραήλ να υπονομεύσει το θεμελιώδες δικαίωμα των Παλαιστινίων στην εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της θεμελιώδους ακαδημαϊκής ελευθερίας και της αυτονομίας των πανεπιστημίων μας. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοίνωσε μια νέα πολιτική με τίτλο «Διαδικασία εισόδου και διαμονής αλλοδαπών στην περιοχή της Ιουδαίας και της Σαμάρειας» η οποία δίνει στις ισραηλινές κατοχικές αρχές την εξουσία να απομονώνουν τα παλαιστινιακά πανεπιστήμια από τον έξω κόσμο και να καθορίζουν τη μελλοντική πορεία της παλαιστινιακής ανώτερης εκπαίδευσης.

Οι νέες αυτές «διαδικασίες» δίνουν στον ισραηλινό στρατό το απόλυτο δικαίωμα να επιλέγει ποιοι καθηγητές, ακαδημαϊκοί ερευνητές και φοιτητές από άλλες χώρες θα είναι παρόντες στα παλαιστινιακά πανεπιστήμια. Δίνουν την εξουσία στις στρατιωτικές κατοχικές αρχές να αποφασίζουν ποιοι τομείς εξειδίκευσης αποτελούν προτεραιότητα για τα παλαιστινιακά πανεπιστήμια, ποια ακαδημαϊκά προσόντα είναι αποδεκτά και ποιοι επιστημονικοί τομείς έρευνας επιτρέπονται. Ακόμη, οι κανονισμοί καθορίζουν μια εξαιρετικά χαμηλή ετήσια ποσόστωση για τους ξένους καθηγητές (100) και τους φοιτητές (150) που επιτρέπεται να είναι παρόντες στα κατεχόμενα εδάφη ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, ο διορισμός καθηγητών από το εξωτερικό σε παλαιστινιακά πανεπιστήμια περιορίζεται σε πέντε, κατά το μέγιστο, μη συνεχόμενα έτη, υπονομεύοντας, έτσι, την ικανότητα των παλαιστινιακών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να προσλαμβάνουν και να προάγουν ως μέλη ΔΕΠ άτομα από το εξωτερικό. Σύμφωνα με αυτούς τους κανονισμούς, οι αλλοδαποί υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένων καθηγητών, φοιτητών και ερευνητών, πρέπει πρώτα να υποβληθούν σε έλεγχο από την ισραηλινή πρεσβεία στη χώρα καταγωγής τους κι εάν κριθούν «αποδεκτοί» θα πρέπει να καταβάλουν μία υψηλή χρηματική εγγύηση για να τους επιτραπεί η είσοδος. Συνολικά αυτοί οι κανονισμοί στοχεύουν στο να αποτρέψουν οποιοδήποτε ενδιαφέρον των ξένων ακαδημαϊκών και φοιτητών από την επιδίωξη ακαδημαϊκής καριέρας, την παρακολούθηση κάποιου κύκλου σπουδών ή την εκπόνηση ερευνητικού έργου στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Οι επιπτώσεις είναι ακόμη πιο έντονες για την πλειονότητα των ομογενών Παλαιστινίων που εργάζονται στο εξωτερικό ως ακαδημαϊκοί και ερευνητές, περιορίζοντας δραστικά την ήδη εξαιρετικά περιορισμένη πρόσβασή τους, ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται ο εδαφικός κατακερματισμός της παλαιστινιακής ακαδημαϊκής ζωής και κοινότητας. Εν ολίγοις, οι εν λόγω κανονισμοί θα επιδεινώσουν το ήδη υπάρχον καθεστώς πολιορκίας της παλαιστινιακής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, νομιμοποιώντας περαιτέρω την de facto  διεθνή απομόνωσή της, ενώ της αφαιρείται και η δυνατότητα λήψης βασικών αποφάσεων που αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την ακαδημαϊκή ελευθερία.

Πολλά από τα μέλη της Insaniyyat έχουν ήδη βιώσει άμεσα ή έμμεσα τις καταστροφικές συνέπειες από τους συνεχιζόμενους περιορισμούς που θέτει το Ισραήλ στα παλαιστινιακά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Για τα μέλη μας που ανήκουν στο διδακτικό προσωπικό των παλαιστινιακών πανεπιστημίων, η συνθήκη αυτή περιλαμβάνει μια διαρκή υπαρξιακή αβεβαιότητα καθώς οι ίδιοι/ες ή οι σύζυγοι και τα παιδιά τους εξαρτώνται από τις αυθαίρετες ισραηλινές πολιτικές έκδοσης βίζας. Για άλλους, πρόκειται για την εμπειρία του να προσπαθείς να διευθύνεις ένα πανεπιστημιακό τμήμα ή ένα πρόγραμμα όταν η πολιτική του Ισραήλ κυριολεκτικά εξανεμίζει τη δυνατότητά σου να κρατήσεις έναν άξιο και απαραίτητο συνάδελφο ή να προσλάβεις ένα πολλά υποσχόμενο νέο μέλος ΔΕΠ χωρίς άδεια παραμονής. Στην καλύτερη περίπτωση, συνιστά την ανάγκη να εξηγείς στους αλλοδαπούς φοιτητές που θέλουν να φοιτήσουν για ένα εξάμηνο στην κατεχόμενη Παλαιστίνη ότι για θα πρέπει να πουν στον ισραηλινό συνοριακό έλεγχο πού σκοπεύουν να πάνε έτσι ώστε, εφόσον όλα πάνε καλά, να μπορέσουν να εισέλθουν στην Παλαιστίνη με τουριστική βίζα τρίμηνης ισχύος. Και όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στην επί δεκαετίες «κανονικοποίηση» των ισραηλινών στρατιωτικών ενεργειών κατά των παλαιστινιακών πανεπιστημίων, οι οποίες περιλαμβάνουν περιόδους εξαναγκασμένου κλεισίματός τους (μερικές φορές για χρόνια), επανειλημμένες εισβολές στις πανεπιστημιουπόλεις και τον συνεχή εκφοβισμό και φυλάκιση φοιτητών και προσωπικού. Για πολλά μέλη μας που είναι ομογενείς Παλαιστίνιοι ανθρωπολόγοι το να θέλουν απλώς να διεξάγουν έρευνα ή να συμμετάσχουν μαζί με συναδέλφους σε ένα συνέδριο στην Παλαιστίνη γίνεται εδώ και δεκαετίες με το κόστος της αντιμετώπισης των οδυνηρών ισραηλινών συνοριακών περιορισμών που συχνά καταλήγουν στην απόλυτη άρνηση εισόδου.

Αυτοί οι νέοι κανονισμοί υπόσχονται να περιορίσουν περαιτέρω την, ήδη υπό απαγόρευση, πρόσβαση διεθνών μελετητών που θέλουν να πραγματοποιήσουν έρευνα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη – καταπνίγοντας έτσι τις πνευματικές και ακαδημαϊκές ανταλλαγές και περιορίζοντας τις ευκαιρίες για διεθνή παραγωγή γνώσης στην Παλαιστίνη. Αυτό έχει τρομερές συνέπειες για τους ανθρωπολόγους ειδικά (και την ανθρωπολογία της Παλαιστίνης αλλά και τους Παλαιστίνιους γενικότερα). Δεδομένου ότι η ανθρωπολογία είναι μία επιστήμη η επαγγελματική και επιστημονική ταυτότητα της οποίας είναι βαθιά συνδεδεμένη με την εθνογραφική έρευνα, η έλλειψη φυσικής πρόσβασης θα εμποδίσει τις επόμενες γενιές ανθρωπολόγων ακόμη και να διανοηθούν ότι η Παλαιστίνη μπορεί να αποτελέσει τόπο ακαδημαϊκής έρευνας.

Πράγματι, πιστεύουμε ότι αυτός είναι ένας από τους ευρύτερους στόχους των νέων ισραηλινών περιορισμών: να δοθεί τέλος στο κρίσιμο έργο της μαρτυρίας, το οποίο είναι κεντρικό στην εθνογραφική έρευνα της Παλαιστίνη. Αυτό που, εν τέλει, ευελπιστεί να πετύχει το Ισραήλ είναι η διαγραφή οποιασδήποτε αναπαράστασης της σύγχρονης παλαιστινιακής ζωής και εμπειρίας από το διεθνές επιστημονικό αρχείο. Δεδομένου ότι οι ισραηλινές αρχές δεν κατάφεραν να απονομιμοποιήσουν τις παλαιστινιακές εμπειρίες ως έναν αποδεκτό επιστημονικό τομέα, με αυτά τα μέτρα κλείνουν την πόρτα στη φυσική πρόσβαση που είναι απαραίτητη προκειμένου αυτές να μελετηθούν.

Καλούμε τους ακαδημαϊκούς συναδέλφους μας, στην ανθρωπολογία και όχι μόνο, να συνταχθούν μαζί μας καταδικάζοντας σθεναρά αυτές τις διαδικασίες και απαιτώντας από τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καταστήσουν το Ισραήλ, την κατοχική δύναμη, υπόλογο για αυτή τη σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949), του δικαιώματος στην εκπαίδευση που κατοχυρώνεται στο άρθρο 26 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) και στο άρθρο 13 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (1966).

Όπως έγραψαν οι συνάδελφοί μας από το Πανεπιστήμιο Birzeit:

Αυτή η στιγμή είναι επικίνδυνη για το μέλλον της παλαιστινιακής ανώτερης εκπαίδευσης, αλλά είναι, επίσης, μια στιγμή να ενωθούμε για δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα. Τα παλαιστινιακά πανεπιστήμια, όπως όλα τα πανεπιστήμια, είναι τόποι παραγωγής γνώσης οι οποίοι συνδέουν ερευνητές και φοιτητές από όλο τον κόσμο και τους εμπνέουν να φανταστούν και να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλους.