Σας προσκαλούμε στην προβολή της ταινίας Mariupolis (2016) του φίλου και συναδέλφου, σκηνοθέτη και ανθρωπολόγου Μάντας Κβενταραβίσιους (Mantas Kvedaravičius), ο οποίος σκοτώθηκε πρόσφατα και απρόσμενα στην Μαριούπολη της Ουκρανίας από πυρά των ρωσικών στρατευμάτων.
Η προβολή διοργανώνεται από φίλους και συναδέλφους,
με την υποστήριξη του Συλλόγου Κοινωνικών Ανθρωπολόγων Ελλάδας (ΣΚΑΕ)
στον κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ στην Αθήνα
την Κυριακή 8 Μαϊου 2022, στις 20.00.
* Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους
** Ευχαριστούμε θερμά τον κινηματογράφο ΑΣΤΟΡ για την παραχώρηση της αίθουσας
Mariupolis
Λιθουανία/ Γερμανία/ Γαλλία/ Ουκρανία, 2016, 96 λεπτά
Ένας άντρας επισκευάζει τα δίχτυα του και βγαίνει στη γέφυρα. Δύο τραμ συγκρούονται αλλά κανείς δεν τραυματίζεται και τα καλώδια επισκευάζονται την ίδια κιόλας μέρα. Μια μικρή συναυλία δίνεται για τους εργάτες ενός εργοστασίου, και η παράσταση του βιολιστή τους κάνει να κλαίνε. Βόμβες πέφτουν στη θάλασσα, αλλά κανείς δεν το προσέχει. Η καθημερινή ζωή στη Μαριούπολη – μια πόλη της Ουκρανίας ανατολικά της Κριμαίας με έντονο ελληνικό στοιχείο – καθορίζεται από την απειλή του βομβαρδισμού. Η ταινία αποτελεί μια οπτική μαρτυρία και έναν ισχυρό φόρο τιμής σε μια πόλη σε κρίση. Είναι αφιερωμένη στους ποιητές και τους τσαγκάρηδες της
Ο Mantas Kvedaravičius γεννήθηκε στο Μπιρζάι της Λιθουανίας το 1976. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολιτισμική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Διδακτορικό δίπλωμα στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμιο του Βίλνιους και της Νέας Υόρκης.
Ο Μάντας Κβενταραβίσιους έκανε ντεμπούτο με το ντοκιμαντέρ Barzakh (2011), το οποίο και γυρίστηκε κατά την επιτόπια έρευνά του στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Τσετσενία. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου κέρδισε το Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής Ειδικής Μνείας (Ecumenical Jury Special Mention) και το Βραβείο Κινηματογράφου της Διεθνούς Αμνηστίας (Amnesty International Film Award), και στη συνέχεια κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ της Χρονιάς στη Λιθουανία μεταξύ πολλών άλλων βραβείων από φεστιβάλ κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο.
Το δεύτερο ντοκιμαντέρ του Μάντας Κβενταραβίσιους, Mariupolis (2016), επικεντρώνεται στην καθημερινή ζωή στην ουκρανική πόλη-λιμάνι της Μαριούπολης, η οποία ένα χρόνο πριν από την παραγωγή της ταινίας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου όπου ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Κινηματογράφου της Διεθνούς Αμνηστίας (Amnesty International Film Award).
Το 2019 έκανε πρεμιέρα η τρίτη ταινία του Κβενταραβίσιους, το Parthenon, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, και στο τμήμα της Εβδομάδας Κριτικών (Critics’ Week). Είναι επίσης η πρώτη του ταινία που επιχειρεί μια μυθευματική κριτική (ficto-criticism) – ένα είδος μυθοπλαστικής αφήγησης αναμεμειγμένης με τεχνικές ντοκιμαντέρ. Το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία βασίστηκε σε τρία χρόνια ανθρωπολογικής έρευνας που έκανε σε περιθωριακές και περιοθωριοποιημένες κοινότητες στην Οδησσό, την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα.
Ο Μάντας είχε μια στενή σχέση με την Αθήνα όπου ζούσε και εργαζόταν από το 2015 μέχρι το 2020. Μαζί με την σύντροφο και συνοδοιπόρο του Άννα Μπιλόμπροβα (Hanna Bilobrova), ξεκίνησαν το 2020 την επόμενη ταινία του, G.O.M.A., στην Ουγκάντα της Ανατολικής Αφρικής, από όπου και αποφάσισαν να την εγκαταλείψουν για να επιστρέψουν στη Μαριούπολη τον Μάρτιο του 2022. Εκεί συνελήφθη και σκοτώθηκε από ρωσικές δυνάμεις.
> Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το ημερολόγιο των τελευταίων τους στιγμών στη Μαριούπολη, γραμμένο από τη σύντροφό του Άννα, η οποία προτίθεται να επεξεργαστεί το υλικό που γύρισαν εκεί και να ολοκληρώσει το Mariupolis II.
“The war did not kill him. It was the people who killed him. And I want to finish his work to show how people actually live in Mariupol. It’s all recorded,” Hanna Bilobrova, the fiancée of film director Mantas Kvedaravičius, who was killed by Russians in the Ukrainian port city of Mariupol, told 15min. She spoke openly for the first time about the last weeks of Mantas Kvedaravičius’ life: his decision to leave Uganda for Mariupol, filming in a city under constant shelling, his attempt to escape the siege, his capture, the dramatic search for his lover and the identification of his remains in the street”